zondag 14 september 2014

Mijn Y-chromosoom

De ontwikkelingen in de genetische genealogie gaan razendsnel.  Tegenwoordig kun je al voor een paar honderd dollar tienduizenden checks voor specifieke mutaties laten doen. Deze SNP's kunnen nu ook al betrekkelijk nauwkeurig worden gedateerd en er zijn al SNP's geidentificeerd die niet meer dan een paar honderd jaar oud kunnen zijn.  Er worden zelfs al verschillen gezien tussen personen die slechts een 5-tal generaties familie van elkaar zijn.

Dit maakt dat onderzoek aan het Y-chromosoom een belangrijke tool voor genealogisch onderzoek. Tot nu toe ben je volledig aangewezen op de papieren historie die je kunt terugvinden.  Belangrijkste beperking hierin is dat de burgelijke stand pas in 1811 begint en de doopboeken over het algemeen niet verder terug gaan dan begin 17e eeuw.  Voor oudere generaties ben je aangewezen op notariele akten of weesboeken die je soms terug kunnen brengen naar de 16e eeuw.  Om nog verder terug te kunnen moet je voorouder van die lijn tot de grondbezitters hebben behoord die in de leenregisters zijn terug te vinden en je moet de mazzel hebben dat die voor de betreffende streek bewaard zijn gebleven.  Slechts enkele weten hun papier onderzoek terug te voeren tot de de middeleeuwen maar daar houdt het papieren onderzoek dan ook wel zo'n beetje op.  Van voor de middeleeuwen zijn gewoon geen bronnen beschikbaar waar je nog wat mee kunt.

Een ander belangrijk nadeel van een papieren onderzoek is dat met elke generatie terug de resultaten met meer onzekerheden zijn omwikkelt.  Is het over het algemeen wel duidelijk bij geboorten wie de moeder is,  de vader is natuurlijk een heel ander verhaal.  Ook in vroege tijden is overspel een gegeven en de juridische of papieren relatie hoeft niet altijd overeen te komen met de biologische. Met elke generatie is er dus een extra kans dat de link alleen op papier bestaat maar biologische gezien volkomen de plank mis slaat.

Genetische genealogie biedt hier een uitkomst.  Immers het Y-chromosoom dat jij hebt gekregen van je vader moet dus identiek zijn aan diens exemplaar.  Maar ook als de gemeenschappelijke mannelijke voorouder zeg 5 generaties terug ligt zou het Y-chromosoom identiek moeten zijn. Nou ja bijna identiek want het kan zijn dat zich ergens een mutatie heeft voorgedaan.  Op basis van de resultaten zover schat men dat er zo elke 4-5 generaties een mutatie optreedt in het Y-Chromosoom en er dus een verschil zit tussen vader en zoon.  Door van vele mannen waarvan een het papieren onderzoek een gemeenschappelijke voorouder aangeeft het Y-chromosoom te onderzoeken kun je inzicht krijgen welke mutaties er tussen de generaties zijn ontstaan en kun je een volgorde bepalen waarin ze moeten zijn ontstaan.  Gegeven de snelheid waarmee mutaties optreden krijg je daarmee een schatting van hoelang geleden een mutatie is ontstaan.
In tegenstelling tot het papieren onderzoek kun je hiermee in principe de route terug volgen tot aan Adam. Maar omdat we voornamelijk meetpunten hebben onder de levenden kun je praktische gezien terug tot begin van onze jaartelling want genetische genealogie heeft wel een belangrijk nadeel.  Je weet niet waar de persoon van een zekere mutatie heeft geleefd. Op basis van een geographische verspreiding van de nakomeling van een bepaalde mutatie kun je wel een inschatting maken waar het ongeveer geweest moet zijn maar de onzekerheden zijn zo enorm groot dat hier meer giswerk dan wetenschap wordt bedreven.

Toch is de waarde van het genetisch onderzoek enorm.  Nu kun je immers eindelijk aantonen dat twee op papier ongerelateerde familienaamgenoten wel degelijk een gemeenschappelijke voorouder hebben.  Ook kun je vinden in welke generatie er een biologische link ontbreekt of je kunt eindelijk het papieren spoor weer oppakken na het vinden van een genetische match waarmee de puzzel van een verdwenen voorouder eindelijk kon worden opgelost.

Maar alles staat en valt bij voldoende deelnemers in jou onderzoek die bereidt zijn die paar honderd dollar uit te geven om hun DNA te laten testen. Door het papieren onderzoek hierbij te gebruiken kun je hypotheses van zwakke schakels in je voorouder lijn testen en bevestigen of ontkrachten.  Je kunt misschien eindelijk die twee doodlopende takken met elkaar verbinden en wie weet vindt je verloren gegane familieverbanden die je nooit had vermoedt.

Ik zelf ben helaas op dit moment nog een eenzame losse flodder.  Ik ben nog geen familienaamdragers tegen gekomen die zich hebben laten testen en ook daarbuiten heb ik nog geen matches op mijn Y-chromosoom profiel gevonden die me kunnen helpen in het ontrafelen van de vraagtekens in mijn papieren onderzoek.

Dus is je familienaam '(van) Aalderen',  '(van) Aalderink',  '(van) Aaldering' of Veldkamp en ben je geïnteresseerd  om jou DNA ook te laten testen.  Neem dan contact met me op dan kunnen we onze testresultaten vergelijken en zien of onze papieren verwantschap ook biologisch kan worden bevestigd.

Hieronder vindt je mijn resultaten zover maar ik ben nog in afwachting van een nieuw onderzoek die me hopelijk brengt naar mutaties die in de middeleeuwen moeten zijn ontstaan of zelfs een paar unieke mutaties naar boven brengt die nog bij niemand zijn waargenomen.   Wordt vervolgd...

R-U106±2995 BC
R-Z381±2957 BC
R-Z156±2795 BC
R-Z306±2154 BC